[Ifroham4]

http://minminipoochchigal.blogspot.com/2009/02/blog-post.html

my blog post directed to director-bala.



I am sure everybody here knows what to expect out of me :P

ஒன்றை மிஞ்சும்படி இன்னொன்று. படம் பார்த்த யாரும் சிரித்தபடி வீட்டுக்கு செல்லக்கூடாது என்று கங்கணம் கட்டிக்கொண்டு படம் எடுக்கிறார். கொடுத்த காசுக்கு எப்படி எல்ல்லாம் அழ வைக்க முடியும், எவ்வளவு pessimism காண்பிக்க முடியும், எத்தனை அழுகிய / பழுதுபட்ட இடங்களை உயிரூட்ட முடியும், என்று, தன்னுள் தானே ஆழ்ந்து, இன்னும் இன்னும் கீழே என நோண்டித் தோண்டிப்பார்க்கிறார்.

உங்களின் வண்ணங்களற்ற உயிரற்ற உணர்வுகளின் ஓவியப் பரிசளிப்பு எங்களுக்கு பல நேரங்களில் மனவருத்தத்தையும், ஆழ்ந்த துக்கத்தையுமே மட்டுமே தருகிறது। SP Madam,

Possibly Bala might have followed the principles of Osho. According to Osho, sadness has a few beauties which happiness can never have. Sadness has depth, happiness is always shallow. Sadness has tears and tears go deeper than laughter can ever go. Sadness has a silence of its own, a melody, which happiness can never have. Happiness will have its own song, more noisy, not so silent. He has not said to choose sadness but try to enjoy it too. And when we are happy, happiness has to be enjoyed.

If a man of laughter is also a man of tears - then a man is perfectly BALAnced. If anyone really wants to laugh, first he should learn how to weap. IMO, Bala's movies equally shared both humour and sadness. NK too had lot of humour scenes amidst sadness which keeps the movie going. Since the impact of sadness is more on us, we failed to notice or enjoy the funnier moments.