ஒரு மனிதன் வெறுப்பில் வெந்து சாகும் போது அவனுக்கு அறிவுக் கண் மறைக்கப்படும். சுந்தரனார் வெறுப்பில் எழுதிய சொற்கள், காலம் என்னும் வெள்ளத்தில் அடித்துச் செல்லப்படும். இதற்கு சிறந்த எடுத்துக்காட்டு அதைத் தமிழ் மொழி வாழ்த்தாகத் தேர்ந்தெடுத்தபோதே அதில் ஒரு வரியைப் பிடுங்கி குப்பைத் தொட்டியில் தூக்கிப் போட்டுவிட்டர்கள்! இப்போது இலங்கைத் தமிழர்கள், மலேசியத் தமிழர்கள் பிட்டுகொண்டு போய்விட்டார்கள். ஆள் ஆளுக்கு தனித்தனி தமிழ் வாழ்த்துக்கள் வைத்துக் கொண்டுவிட்டார்கள்.இதுதான் சுந்தரனார் பாட்டின் செல்வாக்கு. கட்டுண்டோம், பொறுத்திருந்தோம், காலம் மாறும்!