[Lillie_Steins]

இவருக்கென ஒரு தனி இழை...

[doctorzlo]

நகைச்சுவை உணர்வு என வரும்போது அதிலும் தனக்கென ஒரு ப்ரத்யேக இடத்தை வைத்திருக்கிறார் எழுத்துலகில் ஜெமோ.

சமீபத்தில் பதிவான கூட்டமோ கூட்டம் ஒரு சோறு பதம்.

[LottiFurmann]

நகைச்சுவை உணர்வு என வரும்போது அதிலும் தனக்கென ஒரு ப்ரத்யேக இடத்தை வைத்திருக்கிறார் எழுத்துலகில் ஜெமோ.

சமீபத்தில் பதிவான கூட்டமோ கூட்டம் ஒரு சோறு பதம்.

Link is not working

[MannoFr]

Hmm..I read it in the morning. It seems to have been taken down subsequently hmmm

[Ifroham4]

Hmm..I read it in the morning. It seems to have been taken down subsequently hmmm

உங்களுக்கு பிடிச்சதா?

[Fegasderty]

நான் ஆசுவாசம் அடைந்தேன். இந்தமட்டுக்கும் தமிழகத்தின் மீது அரசியல்கட்சியினருக்கு அக்கறை இருப்பதே பெரிய விஷயம். ஆனால் ஒரு சிறு ஐயம் ‘’இல்ல, உங்க கூட்டத்துக்கு டபுளா அவங்க கூட்டத்துக்கு ஆள் வரணுமானா என்ன செய்வாங்க?’’ என்றேன். ’’அது ஒண்ணுமில்ல சார்… கள்ள ஓட்டையும் சேத்தா கவுண்டு வந்திரும்’’ என்றார். இதுதான் கொஞ்சம் குழப்புகிறது.


லிங்க் வேலை செய்யுதுங்க

[TorryJens]

ippo link work aaguthu

[Paul Bunyan]

remind me a Vadivel comedy (Road roller / Aeroplane)

நல்ல நையாண்டி

[Beerinkol]

Originally Posted by P_R Hmm..I read it in the morning. It seems to have been taken down subsequently hmmm

உங்களுக்கு பிடிச்சதா? பிடிச்சிது..வழக்கம்போல

அகத்தியர் அணி
அவர் உள்ளுருப்புகளுக்கு சென்றடைய கொஞ்ச நேரமாகும்

அவரோட நகைச்சுவை கட்டுரைகள் இன்னும் கொஞ்சம் கச்சிதமா எழுத வாய்ப்பு இருக்குன்னு தோணுது. உதாரணம் தமிழியர்கள் பற்றின இடுகை.



அவரோட சில சிறுகதைகள், குறுநாவல்கள் தான் படிச்சிருக்கேன். நாவல் பளு தூக்கணும் one of these days

[Drugmachine]

Originally Posted by venkkiram Originally Posted by P_R Hmm..I read it in the morning. It seems to have been taken down subsequently hmmm

உங்களுக்கு பிடிச்சதா? பிடிச்சிது..வழக்கம்போல

அகத்தியர் அணி
அவர் உள்ளுருப்புகளுக்கு சென்றடைய கொஞ்ச நேரமாகும்

அவரோட நகைச்சுவை கட்டுரைகள் இன்னும் கொஞ்சம் கச்சிதமா எழுத வாய்ப்பு இருக்குன்னு தோணுது. உதாரணம் தமிழியர்கள் பற்றின இடுகை.

அவரோட சில சிறுகதைகள், குறுநாவல்கள் தான் படிச்சிருக்கேன். நாவல் பளு தூக்கணும் one of these days நானும் இந்த வரிகளை ரொம்ப ரசித்து சிரித்தேன்.

-----------
அன்னிக்கு அவனுக அடிச்ச மூத்திரம் காய மூணுநாளாச்சுன்னு நூஸ் வந்திருக்கு சார்…

இப்பல்லாம் ஜனங்க வீடுகளுக்கே போறதில்லீங்க…போக விடுறதில்லைன்னு வச்சுக்கிடுங்க… அப்டியே கூட்டத்திலே இருந்து கூட்டத்துக்கு போறதுதான்… நாங்க அந்தக்கூட்டத்த அப்டியே பத்திக்கிட்டு ஈரோட்டுக்கு கொண்டு போனோம். அவங்க அப்டியே தர்மபுரிக்கு கொண்டு போனாங்க…கடேசியிலே போனவாரம் நாகர்கோயிலில் கூட்டம்… அதான் அதோட பீக்கு…

சார்…தமிழ்நாடே தெக்குபக்கமா கொஞ்சம் சரிஞ்சிருக்கு சார், எடை தாங்காம’

நான் சிறுநீர் அழுத்தத்துக்கு ஆளானேன்.
-------------------

உதாரணம் தமிழியர்கள் பற்றின இடுகை.

எந்த இடுகைன்னு மறந்துப் போச்சி! link கொடுங்க.

எனக்கு ஜெயமோகன் பரிச்சயமானது விகடனில் தொடராக அவர் எழுதிய சங்கச் சித்திரங்கள் தொடர் மூலம் தான். ஒவ்வொரு வாரமும் அசத்தலா இருந்தது. நேரம் கிடைக்கும் போது அதை இன்னொரு முறை வாசிக்க விருப்பம் இருக்கிறது.

[NeroASERCH]

கூட்டமோ கூட்டம் காணாமல் போய் மீண்டும் வந்ததன் காரணம் :
http://www.jeyamohan.in/?p=7897

[Beerinkol]

நவீன இலக்கியம் ஏன் புரிவதில்லை?

நவீன இலக்கியத்திற்கும் மரபிலக்கியத்திற்கும் என்ன வேறுபாடு? பழைய ஒரு நகைச்சுவை உண்டு. ஓட்டலில் சாப்பிடச்சென்றவர் கேட்கிறார் ‘தோசைக்கு தொட்டுக்கொள்ள என்ன இருக்கிறது?’ பரிமாறுபவர் பதில் சொல்கிறார், ‘கெட்டிச்சட்னி இருக்கிறது, துவையல் இருக்கிறது’

கேட்பவருக்கு கொஞ்சம் குழப்பம். ‘இரண்டுக்கும் நடுவே என்ன வேறுபாடு?’ பரிமாறுபவர் யதார்த்தமாகப் பதில் சொல்கிறார் ‘இரண்டு நாள் வேறுபாடு’

ஆம், நவீன இலக்கியத்திற்கும் மரபிலக்கியத்திற்கும் இடையே உள்ள வேறுபாடு இரண்டாயிரம் வருடம்தான். நவீன இலக்கியத்தின் தலை இந்த நூற்றாண்டில் உள்ளது. வால் மரபிலக்கியத்தில் விழுந்து கிடக்கிறது. மரபிலக்கியத்தின் தலை ஈராயிரம் வருடம் முன்பு நம் வரலாற்றின் தொடக்கப்புள்ளியில் கிடக்கிறது. வால் இந்தக்காலத்தில் விழுந்து அசைந்துகொண்டிருக்கிறது. இரு பாம்புகளும் ஒன்றை ஒன்று விழுங்க முயல்கின்றன. ஒயாத ஒரு சுழல் உருவாகிறது.

வழக்கமாக நான் சந்திக்கும் ஒரு கொந்தளிப்பான குரல் ஒன்றுண்டு. ஒரு தேவதேவன் கவிதையை வாசித்துவிட்டு ஒரு பெரியவர் கேட்டார். ‘ஐயா நான் நாற்பதாண்டுக்காலமாக தமிழிலக்கியம் வாசிக்கிறேன். நற்றிணை முதல் பாரதிவரை கற்றிருக்கிறேன். எனக்கே இந்த கவிதை புரியவில்லை. அப்படியானால் இவை யாருக்காக எழுதப்படுகின்றன?’

இப்படி கேட்ட பெரியவரிடம் நான் சொன்னேன்,’ஐயா நற்றிணையோ பாரதியோ படித்தால் புரிந்துகொள்ள முடியாத, தமிழே படிக்காத இந்த இளைஞருக்கு இந்தக்கவிதை எளிதாகப் புரிகிறதே, எப்படி என்று யோசித்தீர்களா? யோசித்தால் எது நவீன இலக்கியம் என்று எளிதில் புரிந்துகொள்ள முடியும்’

ஆனால் பெரியவர் அந்தக் கேள்வியைச் சந்திக்க தயாராக இருக்கவில்லை. மீண்டும் ‘எனக்கே புரியவில்லையே’ என்ற குரலை எழுப்பினார். நான் சொன்னேன், ‘ஐயா இப்போது சிக்கல் நவீன இலக்கியத்தை புரிந்துகொள்வதல்ல, உங்களைப் புரிந்துகொள்வதுதான்’ ஜெயமோஹனை நினைத்தால் எனக்கு சட்டென ஞாபகத்திற்கு வருவது "அருவி". எழுத்தில் மட்டுமல்ல, நேரில் பார்த்தாலும் இப்படித்தான் சடசடவென, பெய்யென பெய்யும் மழையாக பேசிவார்.

[Lt_Apple]

Somehow wasn't too impressed with JeMo's sci fi collection.

Actually those were the first stories I read and I liked a couple of them like உ.நோ.ப and the controversial நம்பிக்கையாளன்

To be honest I read the first three or four stories and somehow I thot they weren't interesting enough or intense enough.To me it shows a person not very familiar with science dealing in it. Though his idea is not sci per se lack of knowledge shows. Not as factual errors but when consequences of sci are discussed Sometimes it is too simplistic Been a while since I read them.His 'nizhal veli kathaigal' on the other hand was outstanding

He wrote to prove a point that sci-fi is not abt techno dazzle

i.e. not just about new technology, innovation etc. In many stories he tied it to his strong points - mystical, historical stories, unknowns with cultural roots etc.

பித்தம் for instance, is about alchemy. But it is pretty much about throwing oneself behind an idea. More than the dogged perserverence that is science (or for that matter any knowing) and the twist what impressed me was that the story was very 'general'. The poignance of letting the pursuit of a concept wreck oneself. What motivates the patron?
What if the whole life has been expended on misinterpreting a couplet. Aren't we all, in some small way, walking on thin ice when trotting through lives with certain beliefs. The youngster as an EVR follower is perhaps at the start of his own journey where unbelief is itself going to be solid dogma.

One charge that can be made quite fairly is that many stories are wordy. ஐந்தாவது மருந்து is just people talking to make a point. The characters are just talking heads. Same forஇங்கே இங்கேயே

But despite some wordy parts உற்றுநோக்கும் பறவை is my favorite story. It makes for a thrilling read.

In that story it looks pretty much like 'home turf' for him (if I may presume to know what that is!) than 'stepping out' to write a science fiction story. If 'Jekyll and Hyde' can be called Sci-Fi why not this

And to persist with this line of thought, I particularly liked நம்பிக்கையாளன், which has since become controversial. It portrays a survivor of a (nuclear) attack who perceives the reality to be perfectly tallying with the apocalypse as mentioned in his holy book. It is easy to read it as a story as the reading of a clouded mind. But who is to say which perceptions are right?

Scientific temper - for the lay man - is the quest for logic and perception based demonstration. What does one default when the perception itself shown to be shaky. Why is evolutionary conditioning an acceptable prior but not social conditioning?


There is one other story (not part of this series) about an old man trying to reconcile (or refudiate, I don't recall) Nietsche's 'Theory of Eternal Return' with his own theory and wants to present it at a univerity science conference. He is a rabid, arrogant old man out of step with the time. Each time he is rebuffed by the narrator he comes back with an absurd reconciliation by claiming he has tweaked his theory to accommodate the past contradictions.

Now on the face of it, this is 'the scientific method' but the story would portray excellently well how he is just spinning out of control making a fool of himself. The story ends on a poignant note where he has driven himself to destruction and the narrator gives him an ego massage.

That appealed to me a whole lot because one can see that all quest for truth, scientific knowledge, dedicating one's best years etc. primarily motivated not by a 'thirst for understanding' but rather by the consciousness of 'being the one with the thirst for knowledge'.

[9mm_fan]

Are these apparent in the work (if so, why Sureshs65 couldn't trace it?) or predominantly because of the connotations with which you placate these stories to be(?!), persuasive and engaging that I'm wondering why Ss65 had a different reaction to it.

[Beerinkol]

As I was writing the post I too am inclined to think the latter is probably the case

Or perhaps I am inclined to think so as the writer has himself forgotten my fav. story .

அதான் லிங்கிருக்கேனே, நீங்களும் படிச்சுட்டு சொல்றது.

[LottiFurmann]

மதிப்பிற்குரிய வெங்கிராம் சொன்னதுபோல எனக்கும் இவர் விகடனின் சங்கச் சித்திரங்களில்தான் அறிமுகம்.
நெய்தல் நிலக் கவிதைகள் (என்று நினைக்கிறேன்). கருத்துரையை மிக அழகாக எழுதி இருப்பார்.

"கன்னி நிலம்" என்றொரு புதினம் கடைசியாகப் படித்தேன். நெஞ்சம் நிறைத்த நெகிழ்த்த புதினம்.

[Big A]

பரப்பிசையை விமரிசித்தல் குறித்து…

எதிர்பார்த்தது போலவே வெண்ணைய் கத்தியுடன் வானில் சுழட்டி சுழட்டி ஆடும் வீரனாக, ஷாஜி விஷயத்தில் ஜெமோ தென்படுகிறார்.

பரப்பிசை சார்ந்த விமர்சனங்கள் வெகுஜனக்கலைஞனின் பார்வையில், அவனுக்கென்றே எழுதப்பட்டவை என்றாலே சீர்காழி கோவிந்தராஜனை ஷாஜி நிராகரித்த விமர்சனத்தை துளி கூட யோசிக்காமல் குப்பையில் போட வேண்டும். இந்த அடிப்படையான விஷயத்திலேயே இந்தக் கட்டுரை அஸ்தமனம் ஆகிவிட்டதென நினைக்கிறேன்..

அடுத்த முறையாவது ஷாஜி விஷயத்தில் கொஞ்சம் நேர்மையுடன் எழுத முயற்சி செய்யுங்கள் ஜெமோ.

[Beerinkol]

பரப்பிலக்கியம் - நல்லதொரு கிண்டல்

ஒரு திறனுள்ள எழுத்தாளர் 'நண்பேன்டா'ன்னு ஒரு அரைவேக்காட்டுக்கு ஜால்ரா அடிக்கப்போய் பரிதாபமான காமெடியன் ஆகி இருக்கிறார். துரதிருஷ்டமான நிகழ்வு.

[Lt_Apple]

பரப்பிசையை விமரிசித்தல் குறித்து…

எதிர்பார்த்தது போலவே வெண்ணைய் கத்தியுடன் வானில் சுழட்டி சுழட்டி ஆடும் வீரனாக, ஷாஜி விஷயத்தில் ஜெமோ தென்படுகிறார்.

பரப்பிசை சார்ந்த விமர்சனங்கள் வெகுஜனக்கலைஞனின் பார்வையில், அவனுக்கென்றே எழுதப்பட்டவை என்றாலே சீர்காழி கோவிந்தராஜனை ஷாஜி நிராகரித்த விமர்சனத்தை துளி கூட யோசிக்காமல் குப்பையில் போட வேண்டும். இந்த அடிப்படையான விஷயத்திலேயே இந்தக் கட்டுரை அஸ்தமனம் ஆகிவிட்டதென நினைக்கிறேன்..

அடுத்த முறையாவது ஷாஜி விஷயத்தில் கொஞ்சம் நேர்மையுடன் எழுத முயற்சி செய்யுங்கள் ஜெமோ.

we have better music critics in hub. probably that is what is required to drive out the shabby criticism articles of shaaji from thamizh music scene.

[9mm_fan]

to drive out

எனக்கு அப்படியெல்லாம் நம்பிக்கையில்லை ஜெய்.

"வம்பாரை வாழ வைப்போம்" என்று கங்கணம் கட்டிக்கொண்டிருக்கும் த.நா.வில் அவரது எதிர்காலம் ஒளிமயமாகவே தெரிகிறது!

(கூடுதல் உபயம் - மணிரத்னம் மாதிரிப்பெருசுகள்)