[TorryJens]

There is not even a single song of Ilayaraja that stays in your mind

Knowing that it is Ilayaraja’s music, one had expected something more special. The BGM is strangely absent at many places. Most of the songs don’t bear the Maestro’s stamp. A couple of songs Poo sirikkuthu and kooda varuviya are pleasant. Azhagappan’s camera is pleasing in a couple of songs.

adappAvingalaa.. nallA thaanE irukku pAttellAm..

[Lillie_Steins]

Originally Posted by Sify There is not even a single song of Ilayaraja that stays in your mind

Knowing that it is Ilayaraja’s music, one had expected something more special. The BGM is strangely absent at many places. Most of the songs don’t bear the Maestro’s stamp. A couple of songs Poo sirikkuthu and kooda varuviya are pleasant. Azhagappan’s camera is pleasing in a couple of songs.

adappAvingalaa.. nallA thaanE irukku pAttellAm..



I have read some Raaja's landmark 80s film reviews in AV (re-published articles). I was surprised even there was no words about IR music in some reviews. And in some reviews they had spend only a few words they did not rave about them. BTW some expceptions in their BGM review of IR works.

Itha than music ahead of times nu solrathu

[Paul Bunyan]

as soon as ARR debutted and suceeded, i noted, vikatan sincerely reviewed raja's fongs, even if songs weren't good, it concluded bgm as great. though it was true in many cases, vikatan tarnished ARR music in some movies like kauthamma, tajmahal ect. later it started praising ARR for each and everything. for a highly forgettable album like paarthale paravasam, vikatan gave too good reviews for music.

point is, there is no standard or neutrality in their music reviews, in long run

[NeroASERCH]

Actually, Nadodigal is very good.
Background score/ Cinematography is too good. First half pattaya keLappudhu. Second half settles down a bit and gets slow, But is good as well. Don't expect too much, and get a neat entertainer.

[MannoFr]

'சாவுற வரைக்கும் வாழணும்' என்பதற்காக எத்தனையோ பேர் வாழ்க்கையில் பரமபதப் பாம்பாக விளையாடுகிற திருடன் ஒருவனை, மூன்று பெண்கள் ஏணிகளாக நின்று மனிதனாக மாற்றுகிற கதை!

அகில்... ஒரு பிக்பாக்கெட் திருடன். சென்னைத் தமிழும், அழுக்கு முகமும், மூர்க்கக் குணமுமாக சரியான டகால்டி பார்ட்டி.

காசு வேண்டுமெனில், எதையும் செய்யத் தயாராக இருக்கிற அகில் (பிக்பாக்கெட் அடித்து மாட்டிக்கொள்ள நேரிடும்போது, ஓர் அப்பாவி முகத்தில் துண்டு பிளேடுகளைத் துப்பித் தப்பி ஓடுகிற அளவு குரூரம்), கோயில் குளத்தில் ஒரு மனநோயாளியால் தாக்குதலுக்கு உள்ளாகும் மீரா நந்தனை, ஆக்ரோஷமாகப் போராடிக் காப்பாற்றுகிறார். தன் உயிரைக் காப்பாற்றிய அகிலை 'இப்படி ஒரு நல்லவனா' என மீரா நினைக்க, அகிலோ... மீராவின் கழுத்துச் சங்கிலியை நைஸாக லவட்டிக்கொண்டு போகிறார்.


உறவென யாரும் இல்லாமல், ஊர் உலகத்துக்கே உதவியாக இருக்க விரும்புகிற, குழந்தைகள் காப்பகம் நடத்துகிற மீரா, அகில் ஒரு திருடன் என அறியாமல் பழகுகிறார். இருவருக்கும் இடையே ஓர் ஈர்ப்பு. அகில் தன் நெஞ்சில் பச்சை குத்திக்கொள்ளும் அளவுக்குப் பரவுகிறது காதல்.

குடிசை எரிஞ்சுபோச்சு எனப் பொய் சொல்லி, பூக்காரி கனகாவிடம் பணமும் மனமும் பெறுகிற அகில், அவர் வீட்டிலேயே தங்குகிறார். சதா கனவுகளிலும், அகில் மீது காதலுடனும் வளைய வருகிற கனகாவுக்கும் தெரியாது அகில் ஒரு திருடன் என்பது.

பிக்பாக்கெட், சங்கிலி பறிப்பது என நீளும் அகிலின் திருட்டு வாழ்க்கை, புதிய சிறைத் தொடர்புகளால், உப்புமா சினிமா கம்பெனி ஆரம்பித்து அப்பாவி இளம்பெண்ணின் வாழ்க்கையில் விளையாடும் வரை குரூரமாகிறது. அந்த அஸ்வதாவுக்கும் தெரியாது இவர் திருடன் என்பது.

தன் உயிரைக் காப்பாற்றியவன் என மீரா நெகிழ, தன் மானத்தைக் காப்பாற்றியவன் என கனகா கலங்க, தன் கனவுக்கு வண்ணம் பூசப் போகிறவன் என அஸ்வதா உருக... மூவருக்குமே உண்மை தெரிய வரும்போது தொடங்குகிறது... வாழ்வின் கதை!

'இன்னாடா பாண்டி' என்று இளையராஜாவின் உலுக்கும் குரலுடன் தடதடக்கிறது கிளைமாக்ஸ் நோக்கிய பயணம்!

'வாழ்க்கை என்பது இரண்டாவது வாய்ப்புகளால் நிறைந்தது' என்ற தத்துவத்தை அதன் அர்த்தம் ஆழம் இரண்டுடனும் காட்டுகிற கதை.

சென்னையின் இருட்டுப் பக்கத்தைக் களமாக்கி, கவனிக்கப்படாத மனிதர்களைக் காட்சிப்படுத்தியிருக்கிறார் அறிமுக இயக்குநர் அனந்த நாராயணன். உட்கார்ந்த இடத்தில் இருந்துகொண்டே எந்தெந்தத் திருடர்கள் எந்தெந்த இடத்தில் திருடுவார்கள் என்று சொல்லும் அடாவடி அக்கா, மனநோயாளியாக வந்து குணமாகிச் சிலுவை சுமக்கும் முருகா, பிளே ஸ்கூல் போனாலும் சென்னை பாஷையை விடாத ஸ்லம்டாக் சிறுவன், கூடப் பிறக்காத தங்கைக்காக கண்கள் கசியும் கருணா, நண்பனின் காதலி என்று பார்க்காமல் சரமாரியாக முகத்தில் பிளேடு போடும் சண்டியர் பங்காளிகள், ஆண் போலவே சுற்றித் திரியும் பிக்பாக்கெட் பொம்மு எனப் படத்தில் வந்து செல்லும் பல கேரக்டர்கள் மிகத் தனித்துவமானவை.

அப்படியே அழுக்குப் பாண்டியாக... அகில். அடையாள அணிவகுப்பில் தன் காதலியின் முன்பு முகத்தைக் காட்டும்போது திகைப்பு, மறுகணமே அவளிடம் திருடிய சங்கிலியைத் திருப்பிக் கொடுத்துவிட்டு கிரிமினல் சகாக்களின் தோளில் கை போட்டுச் செல்கிற அசால்ட்டு எனத் திகில் பிகில்.

கதாநாயகி மீரா நந்தன்... குறைகளைக் கண்டுகொள்ளாமல் அன்பும் நேசமும் மட்டுமே பாவிக்கிற பாத்திரத்துக்கு மீராவின் பிள்ளைச் சிரிப்பும் குண்டு மிளகாய் மூக்கும் அழகாக ஒத்துழைக்கின்றன. அவரின் ஃப்ளாஷ்பேக்... அதிர்ச்சி குண்டு!

இன்னொரு நாயகி, தேவிகா. தன்மானம்கொண்ட சேரிப் பெண்ணின் பாத்திரத்தை அப்படியே பிரதிபலிக்கிறார். 'உழைச்ச காசுதான் உடம்புல ஒட்டும். உழைச்சுச் சம்பாதிக்கிறவன்தான் உண்மையான ஆம்பள!' எனும் இடங்களில் அவரின் பெரிய கண்களே பிரமாதமாகப் பேசுகின்றன. ஆனால், தேவிகா அகிலைக் காதலிக்க ஆரம்பித்ததுமே, கவர்ச்சி நடனத்துக்குத் தாவியிருப்பது... கலெக்ஷன் குலுக்கல்.

இத்தனை உணர்ச்சிமயமான கதையைப் படமாக்கி இருக்கும்விதத்தில்தான் அப்படி ஓர் அநாவசிய வேகம். எடிட்டிங்கிலும் அவசரக் கத்திரிகள் அதிகம்.

ராஜாவின் இசை, அழகப்பனின் ஒளிப்பதிவு என்று தேர்ந்த கலைஞர்கள்கூட கதையின் தன்மைக்கு ஏற்ப பல இடங்களில் ஒளிந்து சிரிக்கிறார்கள்.

அரட்டலும் மிரட்டலுமாக நகர்கிற சீரியஸ் கதையில், கண்ணப்ப நாயனார் ஸ்கூல் டிராமாவும் உப்புமா சினிமா கம்பெனி இன்டர்வியூவும் ஷோக்கான குபுக் ரிலாக்ஸ். பின்பாதியிலும் தூக்கலாகவே தூவி இருக்கலாம்.

மீரா, தேவிகா இருவருடனுமான காதல் காட்சிகள் நேர்த்தியாக நெய்யப்பட்டு இருந்தால், அதன் ஆழம் முழுமையாக மனசுக்குள் இறங்கி இருக்கும்.

சரசரவென ஓடும் கதையில் அன்பும், நட்பும், காதலும், துரோகமும் சடசடவென மழையாகப் பெய்திருக்க வேண்டாமா? இன்னமும் வெக்கை குறையாத சென்னை போல இருப்பதுதான் உறுத்தல்.

காதலாய் ஒருத்தி... கனலாய் ஒருத்தி... கண்ணீராய் ஒருத்தி இப்படி எல்லா ஆண்களின் வாழ்விலும் ஏதாவது ஒரு ரூபத்தில் ஒரு பெண்ணின் சின்சியரான பங்கு இருக்கவே செய்கிறது. பெண்களின் அன்பும், நம்பிக்கையும், சகிப்பும்தான் முள்ளையும் மலராக மாற்றும் என்பதை உள்ளது உள்ளபடிச் சொல்லும் படம்!

'திரும்பிப் பார்த்தால் தெரியும் வலி... திருந்திவிடு' என்கிற மெசேஜ், சின்னதோ, பெரியதோ தப்புப் பண்ணுகிற யாருக்குமே பொருந்தும்.

- விகடன் விமர்சனக் குழு

41/100

______________________________

Enna oru 'neutral' aana vimarsanam

[Lillie_Steins]

SMS-kku 43 kuduthaaingaLE.. I was expecting 43 for this one too, konjam sudhaarichittAinga. I honestly feel that this film can not be as bad as SMS.

Btw, pasangaLukkum 50, anjalikkum 50(?)

[brraverishhh]

SMS-kku 43 kuduthaaingaLE.. I was expecting 43 for this one too, konjam sudhaarichittAinga. I honestly feel that this film can not be as bad as SMS.

Btw, pasangaLukkum 50, anjalikkum 50(?)

This might be the reason for their "sudharippu"

Valmiki result:

Kovai Region:

2-Jul-09

http://www.dailythanthi.com/thanthie...20valmeeki.jpg

3-Jul-09 (start of 2nd week)

http://www.dailythanthi.com/thanthie...20valmeeki.jpg

[9mm_fan]

Btw, pasangaLukkum 50, anjalikkum 50(?)

adhu andha kaalathu 50
Must adjust for grade inflation

[Lt_Apple]

Is Director anathanarayanan is the one who acted in mudhalvan as a college student who fights with bus driver to attend the exam ?

You're right, mrsrajan. I happened to catch his interview with Suhasini yesterday. I'd earlier read this post and had this question in mind. He looks quite different now (without a moustache) though. Bull's eye.

[NeroASERCH]

Vaalmiki
Genre: Sentiment

Director: G. Anantha Narayanan

Cast: Akhil, Meera Nandan, Devika

Storyline: Tragedy and guilt change a petty thief into a social worker.

Bottomline: Inconsistent in output, certain scenes are hard hitting, a few are vague and others appealing.


Why go to the village for a story of the deprived? The city of Chennai has material enough, writer-director G. Anantha Narayanan seems to say. Set in the slums for the most part, Vikatan Talkies’ ‘Vaalmiki’ (U) provides a little insight into the lives of thieves.

The title is a giveaway — it’s a story of robbery and reformation. Paandi (Akhil) is a thief. He happens to meet Vandana (Meera Nandan) who runs a playschool for kids. A do-gooder, she empathises with those who’ve lost their lives and belongings to burglary. She has enough reason for it. Kanaka (Devika), who has a roadside eatery, completes the third angle of the romantic triangle of ‘Vaalmiki.’

Steering clear of formula

Akhil has a long way to go in performance and the first step is shedding the self-conscious demeanour. Meera Nandan is a charming find for the big screen and does her part commendably. But why are heroines so unbelievably naïve? She keeps telling Paandi that he’s a good man! Initially the irony is funny, later it’s sad but finally it becomes exasperating. Devika as the slum dweller in love with Paandi is spontaneous and contributes to the oomph appeal. Thankfully, the film eschews formulaic stuff.

‘Badava’ Gopi makes a foray into tinseldom with ‘Vaalmiki.’ When mentally affected he reveals an obsession for footwear — the relevance remains an enigma till the end!

The play put up by the school kids is pell-mell. Neither the children nor the viewers are sure about what’s going on. The lighting doesn’t make things clear either, and the intended comedy in the scene falls flat.

The ‘Poo Sirikkuthu’ song takes you on a stroll down Ilaiyaraja’s early music years, while the earthy refrain of ‘Ennada Paandi’ in Ilaiyaraja’s base has a haunting feel to it. The fake film production office set up by Paandi and his accomplices, and its aftermath are hard-hitting. The vulnerable girl who is lured into dreams of becoming a heroine loses all her wealth to abettors. She is driven to despair and when Paandi meets her later it’s not just he who is shocked by the girl’s fate. The reality behind the predicament disconcerts the viewer too!

The story, like in Akhil’s debut film ‘Kalloori,’ unfolds in flashback, the hero continues to remain estranged from his sweetheart the second time round, and yet again the finale has him remembering his loved one with misty eyes!

MALATHI RANGARAJAN

http://www.hindu.com/fr/2009/07/03/s...0350280200.htm

[Fegasderty]

Ennappa.... padam flop ah

[doctorzlo]

rombha seekiram ketkureeenga... I think, no advt in AV this week.. that sums all

[S.T.D.]

unga thalavi + thalaivar's Indhiravizha too a flop

[LottiFurmann]

idhu purali... nan namba matten

[Lt_Apple]

VALMIKI

Saw this film without any expectation & surprsingly, the film was good & neatly presented.

Except for the lead actor Akil's acting, everything impressed me. But I have to say, Akil improved a lot from his first film Kalloori.

I felt, Jeeva would have done better in this kind of slum boy roles with chennai accent.

Indha padathai paththi konjam elaborate pannalam, but enakku avvalavu kOrvaya varradhu (previous pages padichEn)

Friend kudutha download copy irundhadhu.. edhukku waste pannanumnu parkka aarambichen... finally satisfied.

There might be few cliches but overall a good one

Meera Nandan was so good looking